Πίτα με μούρα και φράουλες!
14 Μάι
Παγωτό είχα ανακοινώσει στο προηγούμενο post αλλά δεν μου έκατσε τελικά 🙁 Βασικά αμέλησα να βάλω την παγωτομηχανή στην κατάψηξη και επίσης ο καιρός με τα πάνω & τα κάτω του δεν με έκανε να το ποθήσω 🙂
Από την άλλη βρέθηκα με αρκετά μαύρα μούρα που κάπως έπρεπε να αξιοποιηθούν. Το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν άλλη μια φρουτόπιτα! Αυτή τη φορά αποφάσισα να γλυκάνω και να αρωματίσω έντονα την ζύμη και να κρατήσω την γέμιση πιο απλή και πιο φρουτένια.
Όλοι μας έχουμε παρατηρήσει πόσες καρποφόρες μουριές έχουμε στην Ελλάδα και τι τέλεια φρούτα μας χαρίζουν μες τον Μάιο! Όταν αυτά τα φρουτάκια ωριμάσουν πραγματικά τότε είναι σκέτη γλύκα. Αν τα βρείτε, ορμήστε!
Θα χρειαστούμε:
Ζύμη:
150 ml ελαιόλαδο
200 ml πετιμέζι
50 ml πορτοκάλι
ξύσμα από μισό πορτοκάλι
1 κουταλιά αποξηραμένο ginger
½ κουταλιά κανέλα
1/8 κουταλάκι γαρύφαλλο
αλεύρι ολικής, όσο πάρει
Ταψάκι διαμέτρου 25 εκ. ή εναλλακτικά μικρές φόρμες για τάρτες
Γέμιση:
400 γρ ώριμα μαύρα μούρα
40 ml πετιμέζι
4 κουταλιές σταφίδες
2 κουταλιές αλεύρι ολικής
10 περίπου νόστιμες & ώριμες φράουλες
5-6 ακόμα ώριμα μούρα
Ξεκινάμε με την ζύμη. Χτυπάμε καλά όλα τα υλικά, εκτός από το αλεύρι, στο μίξερ (ή και στο μούλτι). Αδειάζουμε σε ένα μπολ ανάδευσης και σταδιακά προσθέτουμε το αλεύρι. Ζυμώνουμε και σταματάμε να ρίχνουμε άλλο αλεύρι όταν διαπιστώσουμε πως η ζύμη δεν κολλάει στα χέρια μας ενώ ακόμα παραμένει μαλακή. Την μεταφέρουμε για λίγη ώρα στο ψυγείο.
Πολτοποιούμε στο μούλτι τα μούρα μαζί με το πετιμέζι και τις σταφίδες. Μεταφέρουμε τον πολτό σε μία κατσαρόλα πάνω σε μέτρια φωτιά. Περιμένουμε να βράζει τόσο όσο χρειάζεται το μείγμα (μαρμελάδα) για να δέσει και να πιει τα «ζουμιά» του. Περιμένουμε να κρυώσει και μετά ρίχνουμε τις δύο κουταλιές αλεύρι, αναδεύοντας καλά.
Μοιράζουμε την ζύμη σε 70% – 30%. Απλώνουμε ομοιόμορφα το μεγαλύτερο κομμάτι στο ταψάκι (το οποίο λογικά δεν χρειάζεται να το λαδώσουμε μιας και η ζύμη μας είναι αρκετά λιπαρή), σχηματίζουμε τα τοιχώματα γύρω γύρω με προσοχή και αδειάζουμε την μαρμελάδα που φτιάξαμε. Στην συνέχεια κόβουμε φράουλες σε φέτες και τις τοποθετούμε από πάνω. Αν θέλουμε προσθέτουμε και ελάχιστα μούρα.
Με τον πλάστη ανοίγουμε το μικρό κομμάτι ζύμης και με το μαχαίρι σχηματίζουμε λωρίδες, τις οποίες τις πλέκουμε στο πάνω μέρος της τάρτας μας.
Αν θέλουμε με ένα πινελάκι βουτηγμένο σε ελάχιστο πετιμέζι μπορούμε να γυαλίσουμε λίγο τη ζύμη πριν την ψήσουμε. Δεν το παρακάνουμε γιατί θα φαίνεται σαν καμένη (εγώ την πάτησα 🙁 ). Επίσης στα πλαίσια του food styling μπορούμε πριν την σερβίρουμε, πάλι με ελάχιστο πετιμέζι, να γυαλίσουμε μερικά σημεία της για να φαίνεται πιο ζωντανή 😉
Φουρνίζουμε για 45 λεπτά περίπου στους 170 βαθμούς.
Δεν την παραψήνουμε γιατί μπορεί η γεύση να βαρύνει και η ζύμη να σκληρύνει 😉
Απολαμβάνουμε!
Κατά τα άλλα, όλα καλά! Συνεχίζω τις δημιουργίες με διάθεση και χαρά! Έχω επανεκδώσει την καρτούλα Βίος Ανθόσπαρτος, το Μπλοκ Ζωγραφικής και το Εκδρομικόν. Θα τα βρείτε online μέσω jamjar καθώς και σε αρκετά καταστήματα που συνεργάζομαι.
Επίσης να σας ενημερώσω πως τα καπελάκια μου (αν δεν τα έχετε δει, δείτε τα εδώ και εδώ) είναι διαθέσιμα και στο αγαπημένο μου Flâneur Souvenirs & Supplies στην Πλάκα.
Τελευταία μελετώ διάφορες ιδέες για καινούργιες δημιουργίες με ύφασμα. Έχω καταλήξει σε άλλα δύο project που ίσως προλάβω φέτος το καλοκαίρι να δουλέψω, συμπληρωματικά βέβαια με τα καπελάκια που, προς το παρόν, αποτελούν την βασική δραστηριότητα του μικροσκοπικού μου ραφείου.
Επίσης προσπαθώ, όπως είδατε και στο προηγούμενο post με την λεμονάδα, να πειραματιστώ και σε πιο φωτεινές και πιο “ζωντανές” φωτογραφίες, ιδανικά σε μεγαλύτερη κλιμακα, σε κάποιες μάλιστα να συμμετέχω και εγώ. Τεχνικά είναι πολύ πιο δύσκολες, αλλά έχουν ενδιαφέρον και μπορούν πιο άμεσα να μεταφέρουν λίγο από το καλοκαίρι της δεκαετίας του 60 που τόσο με εμπνέει …
Αυτά! Tα νέα από τον κόσμο του Νεανικόν 🙂
Σύντομα ξανά κοντά σας!
No comments yet