Σοκολατο – Ποντικάκι!

Πρώτα από όλα να σας ευχηθώ μια υπέρ – πανέμορφη χρονιά! 🙂

Και δεύτερον να πω πως περίμενα πως και πως να φτιάξω το σοκολατοποντικάκι! Πριν κάποια χρόνια το είχα προσπαθήσει και πάλι σε μία όμως βιαστική και πρόχειρη εκδοχή. Τώρα αποφάσισα να στηριχτώ στην πετυχημένη συνταγή της σοκολατίνας (με παραλλαγές) και να το τολμήσω ξανά με μεγαλύτερες αξιώσεις 🙂

Πάντως αν και λίγο μπελαλίδικο γλυκάκι, από εμφάνιση και γεύση το ποντικάκι σκίζει!

Πάμε να το φτιάξουμε!

Για την βάση:

– 150 γρ ξερούς χουρμάδες (μουλιασμένους για 2 ώρες σε νερό)
– 75 γρ αμύγδαλα
– 1,5 κοφτή κουταλιά πίτουρο (π.χ. από βρώμη)
– 3 κουταλάκια κακάο
– 4,5 κουταλιές νερό (από το νερό που περίσσεψε από το μούλιασμα)
– 22 γρ φυσικό βούτυρο κακάο

Όλα τα υλικά να είναι σε θερμοκρασία δωματίου.
Ορθογώνιο τσέρκι με διαστάσεις 17 εκ x 8 εκ και ύψος 4 εκ. Προκύπτουν 4 χορταστικά ποντικάκια.

Το τσέρκι που θα χρησιμοποιήσουμε μπορεί να είναι αυτοσχέδιο, κατασκευάζοντας το με σκληρό χαρτόνι και συρραπτικό και καλύπτοντάς το καλά με αλουμινόχαρτο ώστε να είναι food safe. Δεν είναι κάτι δύσκολο, και είναι προτιμότερο από το να ψάξουμε στην αγορά κάτι στο μέγεθος που θέλουμε. Μιλάμε βέβαια για περιπτώσεις γλυκών που ΔΕΝ ψήνονται, και απλά θέλουμε να τα φορμάρουμε.

Στραγγίζουμε τους χουρμάδες και τους τοποθετούμε στον επεξεργαστή τροφών ή στο μούλτι. Πολτοποιούμε και σταδιακά προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά εκτός από το βούτυρο κακάο. Λιώνουμε προσεκτικά και υπομονετικά το βούτυρο κακάο σε μπεν μαρί και το ρίχνουμε και αυτό στο μείγμα. Συνεχίζουμε τη λειτουργία της συσκευής μέχρι το λιωμένο βούτυρο κακάο να ενωθεί με τα υπόλοιπα υλικά της βάσης.

Τοποθετούμε το τσέρκι πάνω σε έναν δίσκο και αδειάζουμε τη «ζύμη» της βάσης. Με ένα κουταλάκι ή μικρή σπάτουλα πατάμε καλά ώστε να απλωθεί η βάση ομοιόμορφα.

Προχωράμε με την σοκολατένια μους:

200 γρ κάσιους (μουλιασμένα για 6 ώρες σε νερό)
3,5 κουταλιές μέλι
1 κουταλάκι χαρουπάλευρο
2 κουταλάκια κακάο
5 κουταλιές νερό (από το μούλιασμα)
40 γρ φυσικό βούτυρο κακάο

(τα παραπάνω υλικά να είναι σε θερμοκρασία δωματίου, εκτός από το νερό που θα βοηθήσει αν είναι λίγο ζεστό. Κανένα υλικό δεν πρέπει να είναι παγωμένο γιατί πρέπει, όταν θα ενωθεί το λιωμένο (άρα και λίγο ζεσταμένο) βούτυρο κακάο με την κρέμα, όλα να έχουν την ίδια θερμοκρασία)

Στραγγίζουμε τα κάσιους και τα τοποθετούμε στον επεξεργαστή τροφών ή στο μούλτι. Πολτοποιούμε επίμονα και σιγά σιγά προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά, εκτός από το βούτυρο κακάο. Επιμένουμε για αρκετά λεπτά μέχρι να προκύψει μία εντελώς λεία κρέμα. Λιώνουμε, πάλι προσεκτικά, σε χαμηλή θερμοκρασία, πάνω σε μπεν μαρί το βούτυρο κακάο και το ρίχνουμε στην κρέμα. Συνεχίζουμε, στην μέγιστη ταχύτητα, τη λειτουργία της συσκευής μέχρι το λιωμένο βούτυρο κακάο να ενσωματωθεί πλήρως. Αυτό σημαίνει πως δεν πρέπει να φαίνονται καθόλου άσπρα μικρά υπολείμματα και το χρώμα τις κρέμας να είναι σταθερό (ανοιχτό καφέ).

Αδειάζουμε περίπου τα 2/3 της κρέμας στο τσέρκι. Το υπόλοιπο το κρατάμε για να κατασκευάσουμε το κάθε σώμα του ποντικιού.
Βάζουμε στο ψυγείο τόσο το τσέρκι όσο και την έξτρα κρέμα που φυλάξαμε ώστε να πήξουν.
Μετά από 2-3 ώρες (τουλάχιστον) αφαιρούμε το τσέρκι και προσεκτικά κόβουμε το γλυκό σε 4 ορθογώνιες πάστες.

Με την υπόλοιπη κρέμα πλάθουμε με τα χέρια μας το σώμα του ποντικιού, με γρήγορες κινήσεις για να μην μας λιώσει το βούτυρο κακάο. Αφού το τοποθετήσουμε πάνω στην πάστα, με ένα μαχαιράκι προσπαθούμε να το βελτιώσουμε.

Μεταφέρουμε τα ποντικάκια στο ψυγείο για μια ώρα περίπου, όσο δηλαδή χρειάζεται για να παγώσει καλά το γλυκό.

Ετοιμάζουμε τον γλάσο, για τον οποίο θα χρειαστούμε:

2 κουταλιά ταχίνι ολικής
5 κουταλιές καυτό νερό νερό
2 κουταλιές μέλι
1 κουταλάκι κακάο
1 κουταλάκι χαρουπάλευρο
35 γρ φυσικό βούτυρο κακάο

Σε ένα μικρό μπολ με ένα πιρούνι ανακατεύουμε πολύ καλά όλα τα υλικά εκτός από το βούτυρο κακάο. Λιώνουμε το βούτυρο κακάο σε μπεν μαρί, όπως και παραπάνω, και το ενώνουμε με την υπόλοιπη κρέμα. Ανακατεύουμε επίμονα όσο μπορούμε περισσότερο.

Βγάζουμε τα ποντικάκια από το ψυγείο. Ρίχνουμε το γλάσο πάνω σε κάθε ποντικάκι φροντίζοντας (όσο μπορούμε) να καλύψουμε όλες τις επιφάνειες του. Με ένα μαχαίρι στρώνουμε όλες τις πλευρές. Βάζουμε αμέσως τα ποντικάκια στο ψυγείο.

Ετοιμάζουμε τον στολισμό:

Θα χρειστούμε:
λίγα αμύγδαλα για τα αυτιά κ τα μάτια
τέσσερα λεπτά κομματάκια σοκολάτας για τις ουρίτσες

Με ένα κοφτερό μαχαίρι κόβουμε τμήματα από τα αμύδγαλα ώστε να γίνουν πιο λεπτά και μυτερά στην άκρη και τα τοποθετούμε για αυτιά στα ποντίκια μας. Επιπλέον κόβουμε και πολύ μικρά κομμάτια από το λευκό του αμυγδάλου και με προσοχή φτιάχνουμε τα μάτια. Τέλος με λίγη σοκολάτα σχηματίζουμε και την ουρά! Και είμαστε έτοιμοι! Αυτό ήταν! Απολαμβάνουμε τα φαντασικά, νοστιμότατα, θρεπτικά ποντικάκια μας !!! 🙂

(Λίγες παρατηρήσεις)

– Το βούτυρο κακάο το βρίσκουμε σε καταστήματα με βιολογικά προϊόντα. Προτιμήστε κάποιο που να είναι φυσικά, ιδανικά κάποιο που να γράφει «raw»

– Επίσης προτιμήστε χαρουπάλευρο και όχι χαρουπόσκονη. Η χαρουπόσκονη έχει πιο έντονη γεύση μιας και ο καρπός έχει καβουρδιστεί, κάτι που στην συγκεκριμένη συνταγή δεν μας χρειάζεται. Προτιμάμε δηλαδή την ωραία ήπια γεύση – άρωμα που έχει το χαρουπάλευρο.

– Αν και μπελαλίδικο γλυκάκι δεν είναι δα και τόσο πολύ δύσκολο. Μια καλή ιδέα είναι να μοιραστούν οι παρασκευές σε 2 μέρες. Δυλαδή οι δύο πρώτες κρέμες να γίνουν την πρώτη μέρα και την επόμενη να τοποθετηθεί το σώμα του ποντικιού και ολοκληρωθεί με το γλασσάρισμα και τον στολισμό. Εναλλακτικά μπορείτε να το φτιάξατε απλά σαν μία τούρτα (και όχι σαν ποντικάκια), όπως δηλαδή η σοκολατίνα 

Ο μήνας Ιανουάριος ήταν αφιερωμένος στο μικρό μου ραφείο! Πρώτο μου μέλημα ήταν να μάθω να χρησιμοποιώ τον υπέροχο κοπτοράπτη που απόκτησα πριν λίγους μήνες! Ευτυχώς εξοικειώθηκα αμέσως μαζί του! Λειτουργεί αψεγάδιαστα, σταθερά και γρήγορα! Ο κύριος που μου τον πούλησε (μόλις 150 ευρώ!) εκτός από την συντήρηση που του έκανε, τον τοποθέτησε σε μία ξύλινη επιφάνεια και του πρόσθεσε ένα μικρό μοτέρ και stand για μπομπίνες! Καλύτερα δεν γίνεται!

Το φοβερό είναι, με βάση τα στοιχεία που βρήκα στο Internet, πως το συγκεκριμένο μοντέλο κατασκευάστηκε το 1924! Τόσα χρόνια πριν αλλά εξακολουθεί αυτή η μηχανή να μπορεί να παράγει έργο!

Και έτσι λοιπόν έβαλα μπρος το νέο μου μεγάλο αγαπημένο project! Να φτιάξω κοντομάνηκες μερινιέρες μπλούζες. Ξεκίνησα με ένα απλό πατρόν και ένα ύφασμα που μάλλον αποδείχθηκε εξαιρετικά δύσκολο λόγω της έντονης ελαστικότητάς του.

Η πρώτη προσπάθεια δεν ολοκληρώθηκε 🙁 γιατί δεν κατάφερα να ράψω σωστά το δεύτερο μανίκι. Φάνηκε όμως πως η μπλούζα εφαρμόζει καλά και σαν να μου κάθετε ωραία 🙂 Το σημαντικό είναι ότι μου δίδαξε πολλά η πρώτη μου απόπειρα και έτσι προχωρώ στην επόμενη προσπάθεια πιο έμπειρος 😉

Πριν λίγες μέρες ήμουν πολύ τυχερός γιατί βρήκα στο Μοναστηράκι άλλη μία απαραίτητη ραπτομηχανή για το παραπάνω project. Είναι ένα τιγκέλι (coverstitch machine), ίδιας μάρκας με τον κοπτοράπτη (mauserspezial) και παρόμοιας εποχής, επίσης σε άριστη κατάσταση. Δοκίμασα επιτυχώς μόνος μου να περάσω κλωστές (έχει δύο βελόνες και έναν looper) και έπαιξε τέλεια! Η συγκεκριμένη ραπτομηχανή είναι κατάλληλη για το στρίφωμα. Αν φοράτε t-shirt ρίξτε μια ματιά στην ραφή στο κάτω μέρος, πρόκειται για το διπλό γαζί από την πάνω πλευρά και την πολύπλοκη πλέξη από την κάτω 😉

Παράλληλα έφτιαξα και περίπου 10 ζευγάρια εσπαντρίγιες για το καλοκαίρι του 2020! Θα φτιάξω και καπελάκια, καλύτερα από αυτά που είχα φτιάξει παλιότερα. Το παν είναι να βρεθεί χρόνος, κάτι δύσκολο 🙁

Αλλά ο μήνας που μας πέρασε είχε και προβλήματα. Το τυπογραφικό μου πιεστήριο χάλασε λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Έσπασε από την πίεση ένα κομμάτι μαντέμι που συγκρατεί μία βίδα και έτσι ο μοχλός βγήκε εκτός λειτουργίας 🙁 Αρχικά δεν ταράχτηκα (τόσο όσο θα έπρεπε) γιατί σκέφτηκα “δεν μπορεί, θα φτιαχτεί”|!
Αν και πολύ βαρύ το μετέφερα σε ένα μηχανουργείο στου Ψυρρή όπου ο ευγενικός κύριος που εργάζεται εκεί μου το κόλλησε και έτσι έμεινα ήσυχος. Δυστυχώς όμως μόλις πήγα να το χρησιμοποιήσω άρχισε σιγά σιγά να υποχωρεί και πάλι 🙁 Και έτσι το ξαναπήγα στο μηχανουργείο εντελώς απογοητευμένος αυτή την φορά. Ευτυχώς όμως με μία καλύτερη πατέντα (μπήκε μία μεγάλη μεταλική βίδα) για να συγκρατήσει το δύο μέρη και το αποτέλεσμα τώρα φαίνεται πολύ δυνατό. Αλλά πλέον φοβάμαι, μη μου χαλάσει ξανά! Θέλω να βρω και άλλο ένα τυπογραφικό πιεστήριο ιδανικά λίγο πιο μεγάλο, αλλά αυτό μπορεί να μου πάρει πολύ καιρό μιας και είναι εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστεί κάτι σε λογική τιμή και λειτουργική κατάσταση.

Αυτά λοιπόν τα νέα του Νεανικόν!

Τα ξαναλέμε σύντομα 🙂