Γλυκό του Κουταλιού Αγριόσυκο

Δεν είναι η πρώτη φορά που φτιάχνουμε γλυκό του κουταλιού αγριόσυκο!

Αν θυμάστε πριν 3 χρόνια, είχα παρουσιάσει την συνταγή για γλυκό αγριόσυκο με βάση το μέλι. Στην πραγματικότητα βράσαμε και στεγνώσαμε αγριόσυκα και στην συνέχεια τα μελώσαμε. Άρα θα λέγαμε πως φτιάξαμε σιροπιαστά άγρια σύκα!
Σήμερα θα φτιάξουμε κανονικό γλυκό του κουταλιού, το γνωστό συκαλάκι, με σιρόπι πιο δεμένο ώστε να μπορούμε να το διατηρήσουμε περισσότερο καιρό. Θα βασιστούμε στα ρετσέλια, στα γλυκά του κουταλιού με πετιμέζι που έφτιαχναν πολύ πολύ παλιά, σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, πριν ακόμα η ζάχαρη γίνει παντού προσιτή.

Το αποτέλεσμα, μην σας προβληματίσει, βγαίνει υπέροχο! Όπως και το βύσσινο, έτσι και το αγριόσυκο έχει έντονο χαρακτήρα και δεν καπελώνεται γευστικά από το πετιμέζι. Ειδικά αν πετύχουμε πετιμέζι (π.χ. άθερμο) με ήπια γεύση τότε το γλυκάκι μας απογειώνεται!
Τα αγριόσυκα είναι τα «μη βρώσιμα» σύκα που φέρουν οι άγριες συκιές, τις οποίες τις συναντάμε παντού στην Ελλάδα! Τα κόβουμε αυτή την εποχή, τον Απρίλιο. Δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ μικρά ούτε πολύ μεγάλα. Η παράδοση λέει πως το γλυκάκι γίνεται πιο νόστιμο αν τα σύκα τα κλέψουμε από την αυλή κάποιου γείτονα 🙂
Ξεκινάμε;

Θα χρειαστούμε:
280 γρ αγριόσυκα
480 ml πετιμέζι (κατά προτίμηση άθερμο ή ακόμα καλύτερα σταφυλόμελο)
λευκά αμύγδαλα
γαρύφαλλα (καρφάκια)
1/2 κουταλάκι χυμό λεμονιού
γυάλινα βαζάκια

(progress photos της προετοιμασίας του φρούτου μπορείτε να δείτε στο αρχικό post)
(αν το πετιμέζι μας είναι υπερβολικά βαρύ και πηχτό το αραιώνουμε με 100 ml νερό)

Μαζεύουμε τα σύκα φορώντας γάντια, επιλέγοντας όσα έχουν ωραίο συμμετρικό σχήμα και μεσαίο μέγεθος. Τα πλένουμε και με ένα μαχαιράκι κόβουμε λίγο το κοτσάνι τους και επίσης ανοίγουμε μία μικρή οπή στο κάτω μέρος του φρούτου.
Τα μεταφέρουμε σε μία κατσαρόλα με νερό (ίσα να τα σκεπάζει) και αφήνουμε να πάρουν μία καλή βράση. Αδειάζουμε το νερό, προσθέτουμε καινούργιο και περιμένουμε πάλι να πάρουν μία βράση. Στραγγίζουμε και πάλι από την αρχή. Επαναλαμβάνουμε αυτή την διαδικασία (ξεπίκρισμα) συνολικά 4 φορές.

Στην τελευταία βράση τα αφήνουμε να βράσουν τόσο όσο χρειάζεται για να μαλακώσουν αρκετά και εύκολα να τρυπιούνται με ένα πιρούνι. Δεν τα βράζουμε υπερβολικά όμως 😉

Περιμένουμε λίγο να κρυώσουν και με ένα ξύλινο καλαμάκι τα τρυπάμε και τα «στραγγίζουμε» ένα – ένα. Συγκεκριμένα με τα δάκτυλά μας αγκαλιάζουμε και πιέζουμε καλά το φρουτάκι ώστε να φύγει το πικρό νερό που ακόμα κρύβεται στην σάρκα του. Μην μας στενοχωρεί που χάνει το σχήμα του και μαζεύει, είναι αρκετά ελαστικό και πάλι με το σιρόπι θα φουσκώσει.

Στην συνέχεια στο εσωτερικό του φρούτου τοποθετούμε ένα αμύγδαλο ενώ εξωτερικά καρφώνουμε ένα γαρύφαλλο.

Μεταφέρουμε τα φρούτα στην κατσαρόλα και ρίχνουμε το πετιμέζι. Βράζουμε σε χαμηλή προς μεσαία θερμοκρασία περίπου για 5 λεπτά. Τα φρούτα, αν και τα στραγγίσαμε κρύβουν και άλλο νερό μέσα τους με αποτέλεσμα αμέσως να αραιώσει το πετιμέζι.

Για αυτό το λόγο αφήνουμε το γλυκό μας μες την κατσαρόλα για ένα βραδύ ώστε τα κρυμμένα υγρά να «κατέβουν». Την επόμενη μέρα βράζουμε ξανά το γλυκό για άλλα 5 λεπτά, ανάλογα με το πόσο δεμένο και παχύρευστο θέλουμε το σιρόπι. Λίγο πριν το αποσύρουμε από την φωτιά, ρίχνουμε τον χυμό λεμονιού. Για να διαπιστώσουμε αν το σιρόπι έχει την σωστή πυκνότητα μπορούμε να εφαρμόσουμε τις κλασσικές δοκιμές με το παγωμένο πιατάκι.

Παράλληλα έχουμε πλύνει και αποστειρώσει τα γυάλινα βαζάκια που θα χρησιμοποιήσουμε. Η διαδικασία που ακολουθώ εγώ είναι πρώτα τα σαπουνίζω καλά, τα ξεπλένω με ζεστό νερό και μετά τα τοποθετώ στο φούρνο, στους 150 βαθμούς για 15 λεπτά, στην λειτουργία του αέρα. Τα καπάκια τα βάζω στο φούρνο στο τελευταίο 5λεπτο για να μην καταστραφεί η εσωτερική τους μευράνη.

Το σημαντικό είναι το γλυκό και τα βαζάκια να έχουν την ίδια θερμοκρασία όταν θα έρθουν σε επαφή. Διαφορετικά, το γυαλί θα σπάσει.

Γεμίζουμε προσεκτικά το βαζάκι με τα συκαλάκια προσπαθώντας να μην αφήνουμε κενά, γιατί το σιρόπι δεν θα φτάσει να καλύψει μέχρι πάνω.

Μόλις ολοκληρώσουμε, κουμπώνουμε καλά τα καπάκια και αναποδογυρίζουμε τα βάζα. Τα αφήνουμε ανάποδα μέχρι να κρυώσουν. Λογικά αν η διαδικασία της αποστείρωσης έγινε σωστά, το γλυκό μπορεί να συντηρηθεί εκτός ψυγείου. Για να είμαι ειλικρινής προτείνω καλύτερα στο ψυγείο ώστε να είμαστε σίγουροι 😉 Εκτός αν θέλετε να ακολουθήσετε πιο αυστηρή μέθοδο κονσερβοποίησης σαν και αυτή που παρουσιάσαμε εδώ. Δεν ξέρω αν έχει νόημα, άλλωστε με πετιμέζι (που είναι δυστυχώς ακριβό υλικό) δεν μπορούμε να φτιάξουμε μεγάλη ποσότητα, οπότε λίγο και καλό και ας το χαρούμε σχεδόν άμεσα. Λέω σχεδόν γιατί πρέπει να ξέρουμε πως αν μείνει λίγο καιρό στο ψυγείο (λίγες μέρες, μια εβδομάδα) νοστιμίζει και αποκτά πιο έντονη και ενιαία γεύση. Λίγη υπομονή χρειάζεται και ορμάμε! Τέλος, είναι πιο ευχάριστο όταν προσφέρεται από το ψυγείο δροσερό – δροσερό ή πάνω από παγωτό 🙂

Σε κάθε περίπτωση, είναι μπουκιά και μαγεία!!!!

update 2020: Φέτος το έφτιαξα με σταφυλόμελο που βρήκα στα βιολογικά. Είναι από λευκά σταφύλια και έχει ανοικτό χρώμα και ήπια γεύση άρα ιδανικό για γλυκά του κουταλιού. Αν το googlάρετε θα το βρέιτε και online. Σε κάθε περίπτωση να αποφύγετε ένα πολύ βαρύ στην γεύση πετιμέζι. Εξαιρετικά είναι και όσα γράφουν “άθερμο”.

Σας κούρασα λίγο με πολλές πληροφορίες, αλλά το συγκεκριμένο γλυκάκι πραγματικά αξίζει τον κόπο.
Να μη ξεχάσω να σας πω πως η νέα μου καρτ ποστάλ Ελλάδα είναι διαθέσιμη μέσα από το jamjar

Επίσης να σας πως πω τις χάρτινες δημιουργίες μου μπορείτε να βρείτε σε δύο ακόμα σημεία:
στο εργαστήριο & κατάστημα του υπέροχου souvenir brand Zacharias Crafts (Zοοδόχου Πηγής 55-57, Εξάρχεια, Αθήνα) καθώς και στο φανταστικό ταξιδιωτικό βιβλιοπωλείο Anavasi (Βουλής 32 Σύνταγμα Αθήνα)

Αυτά! Σας αφήνω με μερικές διαφορετικές φωτογραφίες, ανάμεσά τους και μία σέλφι 🙂