Γλυκό Περγαμόντο !!

Γλυκό περγαμόντο !! Δεν ακούγεται υπέροχο; Το φίνο άρωμα του είναι ακαταμάχητο! 🙂

Η διαφορά είναι ότι το συγκεκριμένο γλυκάκι είναι φτιαγμένο με σταφυλόμελο αντί για ζάχαρη!

Γλυκά του κουταλιού με πετιμέζι έχουμε φτιάξει πολλές φορές. Με το γλυκό βύσσινο και το αγριόσυκο να αποτελούν τα top του Νεανικόν. Στο περγαμόντο όμως δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το κλασσικό πετιμέζι από κόκκινα σταφύλια. Δεν του πάει, ούτε οπτικά, ούτε γευστικά. Το μόνο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί είναι το άθερμο πετιμέζι από λευκά σταφύλια, το οποίο έχει πιο ήπια γεύση και ωραίο χρυσαφί χρώμα!

Σε αρκετά καταστήματα με βιολογικά προϊόντα υπάρχει ένα πετιμέζι από λευκά σταφύλια, το οποίο λέγεται “σταφυλόμελο”. Αν googlάρετε “σταφυλόμελο” θα το βρείτε διαθέσιμο και online. Είναι νοστιμότατο και πολύ κατάλληλο για γλυκά του κουταλιού.

Θα χρειαστούμε:
4-5 πέντε χοντρόφλουδα περγαμόντο (400 γρ φλούδες)
370 ml σταφυλόμελο
100 ml νερό

Πλένουμε καλά τα φρούτα και με τον λεπτό τρίφτη ξύνουμε ομοιόμορφα την εξωτερική φλούδα ώστε να ανοίξουν οι πόροι. Δεν το παρακάνουμε αλλά χρειάζεται τόσο όσο να μπορεί η φλούδα να σιροπιαστεί.

Το ξύσμα, αν θέλουμε, το κρατάμε στην κατάψυξη και το χρησιμοποιούμε σε κέικ, σαλάτες κ.α. Έχουμε υπόψη μας ότι είναι πιο πικρό αλλά και πιο αρωματικό από το πορτοκάλι και το λεμόνι.

Με ένα μαχαίρι κοφτερό κόβουμε την φλούδα σε λωρίδες τι οποίες τις αφαιρούμε από τα φρούτα. Την εσωτερική ψίχα δυστυχώς την πετάμε μιας και δύσκολα μπορεί να φαγωθεί.

Ζυγίζουμε τις φλούδες και κοιτάμε αν μας φτάνουν ή χρειαζόμαστε περισσότερες. Σταματάμε μόλις φτάσουμε στα 400 γρ. που είναι το επιθυμητό βάρος.

Και ξεκινάμε την διαδικασία του ξεπρικρίσματος!

Σε μία κατσαρόλα ρίχνουμε αρκετό νερό και ενεργοποιούμε την μέγιστη θερμοκρασία. Μόλις το νερό αρχίσει να βράζει ρίχνουμε τις φλούδες και τις αφήνουμε να βράσουν για 5 λεπτά. Αδειάζουμε το νερό από την κατσαρόλα (το πετάμε) και αφαιρούμε τις φλούδες.

Επαναλαμβάνουμε την παραπάνω διαδικασία άλλες 3 φορές. Δηλαδή άλλα 3 βρασίματα των 5 λεπτών, κάθε φορά με καινούργιο νερό. Στο τέλος, μόλις λίγο κρυώσουν οι φλούδες, με λίγο χαρτί κουζίνας τις πιέζουμε (προσεκτικά) μία – μία ώστε να φύγει το νερό που συγκρατούν μέσα τους. Πρέπει να σκεφτούμε πως το φρουτάκι μας είναι ένα σφουγγάρι που πρέπει να αποβάλλει την αρχική του υγρασία ώστε μετά να τραβήξει το σιρόπι 😉

Προαιρετικά, εάν θέλουμε να δώσουμε το σχήμα “σαλιγκαριού”, παίρνουμε μία βελόνα στην οποία έχουμε περάσει μία λευκή κλωστή (μήκος: περίπου μισό μέτρο) και κτίζουμε ένα “κολιέ”. Δηλαδή τυλίγουμε την κάθε φλούδα γύρω από τον εαυτό της και την περνάμε μέσα από την βελόνα (Προσέχουμε μόνο να βάλουμε ξανά τη βελόνα στην θέση της και να μην την ξεχάσουμε κάπου μες στην κουζίνα).

Μόλις ολοκληρώσουμε μεταφέρουμε τον “κολιέ” μας (ή απλά τις φλούδες) σε μια κατσαρόλα. Ρίχνουμε το σταφυλόμελο και το νερό. Θέτουμε μέτρια προς δυνατή φωτιά και δεν σκεπάζουμε την κατσαρόλα.

Μόλις πάρει βράση, ανακατεύουμε απαλά με μία καθαρή ξύλινη κουτάλα και αφαιρούμε τον αφρό όπου σχηματίζεται. Αφήνουμε να βράσει περίπου 15 λεπτά το πολύ και αποσύρουμε από τη φωτιά. Αφήνουμε το γλυκό μας ένα ολόκληρο βράδυ (καλύτερα στο ψυγείο) και την άλλη μέρα, αφού αφαιρέσουμε την κλωστή, ξαναβράζουμε για λίγα λεπτά ακόμα μέχρι να έχουμε ένα δεμένο σιρόπι.

Τσεκάρουμε εάν έχει δέσει το σιρόπι μας ρίχνοντας λίγο καυτό σιρόπι πάνω σε ένα πολύ παγωμένο (που έχουμε βάλει λίγο πριν στην κατάψυξη για ένα λεπτό) πιατάκι. Το σιρόπι αμέσως παγώνει και παίρνει την τελική του μορφή, εάν είναι “νερουλό” θέλει ακόμα βράσιμο, εάν είναι σαν “μέλι που όμως ρέει” είναι ΟΚ.

Παράλληλα αποστειρώνουμε ένα καθαρό βαζάκι βάζοντάς το στο φούρνο, στους 100 βαθμούς, στον αέρα για 15 λεπτά. Το καπάκι του το τοποθετούμε στα τελευταία 5 λεπτά για να μη χαλάσει η εσωτερική του μεμβράνη.

Για να γεμίσουμε το βάζο με το γλυκό, πρέπει τόσο το βάζο όσο και το γλυκό να είναι το ίδιο καυτά. Να έχουν την ίδια θερμοκρασία, διαφορετικά το γυαλί μπορεί να σπάσει.
Λίγο – λίγο με ένα κουτάλι γεμίζουμε το βάζο και με ένα πανί (για να μη καούμε) κλείνουμε το καπάκι καλά. Το γυρίζουμε ανάποδα και το αφήνουμε να κρυώσει.

Λογικά εάν η αποστείρωση έχει γίνει σωστά και το γλυκό μας είναι καλά δεμένο το συντηρούμε σε ένα κλειστό ντουλάπι. Θα πρότεινα όμως καλύτερα στο ψυγείο, για να είμαστε σίγουροι. Εννοείται βέβαια πως αφού το ανοίξουμε θέλει αυστηρά ψυγείο.

Φαίνεται αρκετά μπελαλίδικο, αλλά για κάποιον που έχει εμπειρία στα γλυκά του κουταλιού δεν είναι τόσο. Και πιστέψτε με, αξίζει !!! 🙂

Πολλά άλλα νέα του Νεανικόν δεν έχω αυτή την φορά 🙁 Τις προηγούμενες βδομάδες τύπωνα ξανά παλιότερα σχέδια ώστε να έχω stock 😉 Έφτιαξα όμως και μία νέα καρτούλα για την αγαπημένη μου Κύπρο! Θα την βρείτε σε λίγες μέρες στο υπέροχο MERES στην Λευκωσία.

Αυτά! Τα ξαναλέμε σύντομα με Πασχαλινές δημιουργίες!