H ιστορία ενός Σκαντζόχοιρου
3 Οκτ
Και η συνταγή του, την οποία θα σας παρουσιάσω αφού πρώτα σας ταξιδεύσω λίγο στον χρόνο 🙂
1985: Ετοιμάζομαι να κλείσω τα 8 και στην αυλή του σπιτιού έχουμε παιδικό πάρτι! Οι καλεσμένοι, κυρίως φίλοι των γονιών μου, καταφθάνουν μαζί με τα παιδάκια τους. Ανάμεσά τους, εμφανίζεται η κυρία Κατερίνα που μόλις είχε εγκατασταθεί οικογενειακώς στο διπλανό σπίτι. Στα χέρια της κρατά έναν τρισδιάστατο σοκολατένιο σκαντζόχοιρο! Αντιλαμβάνεστε τι σοκ προκαλεί.
Αργότερα έμαθα πως για την υλοποίηση είχε βασιστεί στο εξαιρετικό βιβλίο “Πρόσκληση σε Παιδικό Πάρτυ” της Βέφας Αλεξιάδου. Ένα βιβλίο που αν και γράφτηκε τουλάχιστον 3 δεκαετίες πριν, οι τόσο ευφάνταστες και τόσο εμπνευσμένες συνταγές προκαλούν και σήμερα τον θαυμασμό μας.
2013: Οι γονείς της Αδαμαντίας, της πιο μικρής μου βαπτιστήρας, μου εμπιστέυονται για τα 3 της γενέθλια την κατασκευή της τούρτας. Εγώ μόλις είχα αρχίσει δειλά να πειραματίζομαι με τα θρεπτικά γλυκά και η ιδέα να κατασκευάσω έναν σκαντζόχοιρο δεν ήταν καθόλου απλή. Χρησιμοποιώ όλα τα υλικά που ήξερα 🙂 δίνοντας βαρύτητα μόνο στην εμφάνιση. Η τούρτα γευστικά προκύπτει μέτρια ως συμπαθητική, οι καλεσμένοι την τρώνε χωρίς να παραπονεθούν και η εικόνα της μικρής Αδαμαντίας να σβήνει τα κεράκια, πάνω από το δημιούργημά μου, θα μείνει για πάντα στη μνήμη μου.
2015: Σήμερα, έχοντας πλέον ανακαλύψει περισσότερα υλικά με διάφορες ικανότητες εμπνέομαι από την κλασσική συνταγή και δημιουργώ έναν γευστικότατο και υπέρ – σοκολατένιο σκαντζόχοιρο. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν κορμό σοκολάτας, όπου εμείς για συνδετικό και πηκτικό μέσο θα χρησιμοποιήσουμε το μέλι και το φυσικό βούτυρο κακάο. Η συνταγή δεν είναι δύσκολη!
Θα χρειαστούμε:
200 ωμά φουντούκια
7 κουταλιές μέλι
5 κουταλιές καλής ποιότητας κακάο
1 μεγάλο ώριμο αβοκάντο (ή δύο μικρά)
1οο γρ λευκά αμύγδαλα
100 γρ φυσικό βούτυρο κακάο
50 γρ ψιλοκομμένα ξερά δαμάσκηνα
ξύσμα από ένα πορτοκάλι και 50 ml χυμό
άλλα 100 γρ περίπου αμύγδαλα κομμένα στη μέση για τα αγκάθια
και 2 γαρύφαλλα για τα μάτια
(Προσοχή: με βάση τα παραπάνω υλικά προκύπτουν 6-7 μερίδες)
Μουλιάζουμε τα δαμάσκηνα στο χυμό πορτοκαλιού για λίγη ώρα. Στον επεξεργαστή τροφών αλέθουμε καλά τα φουντούκια μέχρι να γίνουν σχεδόν σκόνη. Τα μεταφέρουμε σε ένα μεγάλο μπολ.
Στη συνέχεια τοποθετούμε στον επεξεργαστή τροφών το μέλι και το αβοκάντο (το οποίο να είναι σε θερμοκρασία δωματίου) και ενεργοποιούμε την μεγάλη ταχύτητα. Μόλις προκύψει μία λεία κρέμα προσθέτουμε λίγο λίγο το κακάο. Ομογενοποιούμε το μείγμα, αλέθοντας λίγο ακόμα και προσωρινά απενεργοποιούμε την συσκευή μας.
Με ένα μαχαίρι τρίβουμε το βούτυρο κακάο και σε μπεν μαρί προσεκτικά το λιώνουμε (δείτε και εδώ). Μόλις λιώσει ξεκινάμε πάλι τον επεξεργαστή τροφών, στην μέγιστη ταχύτητα, και λίγο λίγο ρίχνουμε από την υποδοχή το λιωμένο βούτυρο κακάο. Συνεχίζουμε την λειτουργία μέχρι να προκύψει μία σοκολατένια κρέμα (ganache).
Την κρέμα την αδειάζομαι στο μπολ με το τριμμένο φουντούκι. Ανακατεύουμε με μία σπάτουλα καλά και σταδιακά συμπληρώνουμε με τα αμύγδαλα, τα δαμάσκηνα και το ξύσμα πορτοκαλιού. Αφήνουμε για μισή ώρα τη ζύμη εκτός ψυγείου να στερεοποιηθεί ελαφρά και με τα χέρια μας, πάνω στο δίσκο που θα σερβιριστεί της δίνουμε το σχήμα ενός σκαντζόχοιρου. Μεταφέρουμε στο ψυγείο για 2-3 ώρες τουλάχιστον.
Λίγο πριν σερβιριστεί, πασπαλίζουμε με λίγο κακάο, προσεκτικά εφαρμόζουμε ένα – ένα τα αμύγδαλα και ολοκληρώνουμε με δυο γαρύφαλλα για τα μάτια. Έτοιμος!
Κλείνοντας θα ήθελα να (ξανά) ευχαριστήσω την κυρία Κατερίνα για εκείνο το ξεχωριστό δώρο και να αφιερώσω το σημερινό post στην όμορφη μας γειτνίαση (που φαίνεται πως την απολαμβάνει και η τρίτη γενιά) αλλά και στην μικρή Αδαμαντία που εξελίσσεται σε ένα από το πιο καλόψυχα ανθρωπάκια που έχω γνωρίσει 🙂 )
Αρη συγχαρητήρια για αυτήν την δημιουργία σου, πολύ ωραία εικόνα, τέλεια υλικά, πολύ γλυκιά ιστορία!!
Καλό σου βράδυ!!
Ευχαριστώ πολύ Μάχη !!!!
τι ωραία ιστορία! 🙂
πρώτον έχω να δηλώσω πως στο συγκεκριμένο βιβλίο της Βέφας Αλεξιάδου βασίστηκαν συνταγές και από τα περισσότερα δικά μου παιδικά πάρτι. (βέβαια εγώ τα 8 τα έκλεισα ακριβώς 10 χρόνια αργότερα από σένα! εεε να τα λέμε και αυτά haha)
Είμαι σίγουρη πως η Αδαμαντία θα την είχε καταευχαριστηθεί την τούρτα της!
Και φυσικά η εξελιγμένη έκδοση της φαίνεται εξίσου εντυπωσιακή και νόστιμή.
Congrats για τον διαγωνισμό και καλή τύχη!
χα χα χα !! Ωραία και τα 28 ωραία και τα 38 🙂
Ευχαριστώ Εύη !!!
Είναι υπέροχο!!! Θα το φτιάξω σίγουρα στα γεννεθλιά του γιου μου που πλησιάζουν! Συγχαρητήρια! By the way σε ψήφισα ήδη για τα blog awards! Good luck!!!
Τέλεια Βιργινία !! Προκύπτει πολύ νόστιμος !! Απλά έχει υπόψη σου πως πρέπει να προσαρμόσεις την ποσότητα ανάλογα με τις ανάγκες σου 😉
Τι σου είναι οι παιδικές αναμνήσεις…πολύ γλυκιά η ιστορία σου!Αλλά γιατί τον έκοψες; Ήταν τόσο όμορφος, εγώ θα τον χάζευα για ώρες!!
Καθότι προχθές δοκίμασα το γλυκό σου στο Kinono και βλέπω ότι τα υλικά είναι σχετικά παρεμφερή, είμαι σίγουρη ότι θα είναι υπέροχα νόστιμος!!
Καλό βράδυ Άρη!
Αλήθεια Αγγελική, το δοκίμασες ;;!! Χαίρομαι !! Ξέρεις εμένα τώρα μου φαίνεται καλύτερος ο σκαντζόχοιρος γευστικά (η ιδέα μου;; το φουντούκι;;) και λέω αυτό έπρεπε να είχα δώσει στην Όλγα. Αλλά πάλι να έλεγε ο κατάλογος στα γλυκά: “ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΟΣ”, θα προκαλούσε μία σύγχυση 🙂
Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ που γλύκανες με τόση αγάπη και φροντίδα όχι μόνο τα τρίτα αλλά και τα τέταρτα γενέθλια της Αδαμαντίας μας! Μακάρι να ήμουν εκεί στο παιδικό σου πάρτυ!! Το χαμόγελό σου, αγαπημένε μου φίλε, έχει παραμένει το ίδιο όμορφο και πραγματικό με τότε! Σε αγαπάμε πολυ!
Λιντούλα, εγώ σε ευχαριστώ. Γιατί μοιράζεσαι με τους ανθρώπους που αγαπάς και επιλέγεις ακόμα και την χαρά των παιδιών σου. Και αυτό είναι ανεκτίμητο 🙂
Αγαπώ ιδιαίτερα τις συνταγές ή και ‘συνταγές’ που κουβαλούν ιστορία, οικογενειακές στιγμές, αναμνήσεις και αγάπη στις αποσκευές τους! Το θέμα ‘γεύση’ -όσο και αν αυτή αλλάζει με τις τροποποιήσεις και τα πειράγματα σε αρχικές, πρωτότυπες συνταγές- είναι, για εμένα τουλάχιστον, άρρηκτα συνδεδεμένο με την έννοια της μνήμης, της νοσταλγίας και των αισθητικών αλλά και γενικότερων καταβολών του κάθε ανθρώπου. Απ’ότι φαίνεται, από τη σημερινή σου ανάρτηση, συναισθάνεσαι, τρόπον τινά, τα παραπάνω! Άνθρωποι, γεύσεις, στιγμές, συνταγές, εξελίξεις, διαφοροποίηση ή και επιστροφή στις ρίζες, όλα είναι ένα- είναι το όμορφο μωσαϊκό της ζωής που το γευόμαστε είτε έτσι είτε κάπως αλλιώς καθώς αλλάζουμε και προχωράμε, χωρίς όμως ευτυχώς να ξεχνάμε.
Ευχαριστώ για αυτό σου το ποστ, όμορφη έμπνευση 😉
Δανάη είναι αλήθεια αυτό που μας λες τόσο όμορφα. Η γεύση κουβαλάει μνήμες και είναι ωραίο να τις αναβιώνουμε. Σε ευχαριστώ πολύ!!!
Δεν ξέρω αν φταίει η ιστορική αναδρομή – αν φταίει η φωτογράφιση – αλλά ο σκαντόχοιράκος σε ταξιδεύει σε άλλες εποχές! Μοιάζει νοστιμότατος και έχει μια απλότητα κόντρα στο υπερβολικό πνεύμα της εποχής. Καλή τύχη και στον διαγωνισμό! 🙂
Ευχαριστώ πάρα πολύ!!
Αρη με συγκίνησες τόσο πολύ, που δεν ξέρω πως να εκφράσω αυτό που αισθάνομαι. Σου στέλνω πολλά φιλιά και μια μεγάλη αγκαλιά. Επίσης δηλώνω πολύ τυχερή που σας έχω γείτονες.
κυρία Κατερίνα κοιτάω στις φωτογραφίες πόσο άψογα υλοποιήσατε τότε τον σκαντζόχοιρο. Σε όλα όσα φτιάχνετε δίνετε πάντα σημασία στη λεπτομέρεια και για αυτό αφήνουν ιστορία 🙂
Μα τι ωραίες παιδικές φωτογραφίες!!! Ο σκατζόχοιρος για εκείνη την εποχή ήταν πράγματι κάτι το αδιανόητο!! Επιστημονική φαντασία σαν να λέμε!!!
Ο δεύτερος σκατζόχοιρος της ζωής σου (αυτός της βαπτιστήρας σου) είχε λίγο τριγωνική μουσουδίτσα αλλά είμαι σίγουρη ότι στα μάτια της και στη γεύση της θα ήταν ο καλύτερος σκατζόχοιρος που έχει δει ποτέ! Τα μικρά παιδιά έχουν άλλα μάτια απ΄ότι εμείς.
Ο τρίτος και θέλω να πιστεύω ότι τελευταίος σκατζόχοιρος είναι ο καλύτερος γιατί είναι ο δικός σου, έτσι όπως θα ήθελες πραγματικά να τον δημιουργήσεις, με τα υλικά, την άρτια τεχνική σου και πλέον τις γνώσεις σου Αρη!
Εξαιρετική ανάρτηση και ζεστή ιστορία. Σου πάνε οι ιστορίες. Να ζητήσω κι άλλη???
Ευχαριστώ Χρυσαυγή !!!
Πραγματικά ήταν πολύ μπροστά, αφού 3D παιδικές τούρτες δεν βλέπαμε πουθενά. Η οικογένεια της κυρίας Κατερίνας, ήταν (και είναι) σε πολλά θέματα μπροστά από τη εποχή τους.
Κάθε post θα ήθελα να είναι μια ιστορία, ακόμα και μια απλή συνταγή θα ήθελα με το κείμενο και με τις φωτογραφίες να δημιουργείται μία ροή που να παρασύρει τον αναγνώστη. Βέβαια κάποιες ιστορίες είναι πιο σημαντικές. Πιστεύω θα έρθουν και άλλες!
Ωραίο το ταξίδι που μας έκανες Άρη.Ωραίος και ο σκατζοχειράκος!Φαντάζομαι όταν τον πρωτοείδες τι πλάκα θα έπαθες!Πολύ προχωρημένο σχέδιο πράγματι!Απλό και ταυτόχρονα όχι!
Πλέον με αυτά που ξέρεις κάνεις και τέλεια εξωτερικά τα γλυκά σου και εσωτερικά! Καλή επιτυχία πάλι με τον διαγωνισμό!
Ευχαριστώ πολύ Λίλια !!
Από ότι φαίνεται, ο σκατζόχοιρος σε έχει στιγματίσει 🙂
Για εκείνη την εποχή ήταν πράγματι κάτι εντελώς πρωτοποριακό!
Η εκδοχή που μας προτείνεις είναι προσεγμένη, ευφάνταστη κ άκρως εθιστική!
Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό εύχομαι!
Σε ευχαριστώ Ερμιόνη !! Καλή επιτυχία και σε σένα !!!
Πολύ όμορφη ή ιστορία σου Άρη, σίγουρα ο τελευταίος σκαντζόχοιρος είναι αυτός που σε αντιπροσωπεύει! Καλή επιτυχία στον διαγωνισμό!
Ευχαριστώ Σωτηρία !!!
είναι πολύ ωραίες αυτές οι ιστορίες, γεμάτες γλυκές αναμνήσεις και όμορφες στιγμές.
αυτό το βιβλίο το έχουμε κι εμείς από τότε!
ο σκαντζόχοιρος είναι απίθανος! δεν έχω αμφιβολία ότι θα είναι πολύ πολύ νόστιμος! για άλλη μια φορά μας παρουσίασες μια υπέροχη συνταγή με έναν μοναδικό τρόπο.
καλημέραααα!!! 🙂
Ευχαριστώ Εύη !! Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό !!!
Όπως έγραψε και η φίλη Χρυσαυγή, σου “πάνε” πολύ οι ιστορίες Άρη! Και ειδικά όταν μιλάμε για ιστορίες που πηγάζουν μέσα από τα προσωπικά μας βιώματα!
Εξαιρετικός ο τελευταίος σκαντζόχοιρος σου και μου έρχεται να ζητήσω διπλή μερίδα :-))
Εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία, σ’ αυτήν την εμπειρία (ως τέτοια την βλέπω κι’ εγώ)των Food Blogs Awards.
Ευχαριστώ Πηνελόπη !! Είναι ένα όμορφο ταξίδι και θα το ζήσω όσο μπορώ περισσότερο 🙂
Υπέροχο το σκαντζοχοιράκι Άρη! Καλή επιτυχία στα food blog awards!
Καλώς ήρθες Θεοδώρα !! Το blog σου είναι πολύ όμορφο !! Καλή επιτυχία στα βραβεία !!!
Ήδη ψήφισα για την υποψηφιότητά σου.Σου εύχομαι καλή επιτυχία,αν και πιστεύω ότι κάθε φορά η επιτυχία σου κλείνει το μάτι με τα ευφάνταστα γλυκά σου.Όσο για την τούρτα,τέλος Φεβρουαρίου έχω γενέθλια…δωράκια-τούρτες δεκτά. Καλό βράδυ!
Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ Αλέκα !!! Χα χα χα, θα σου στείλω έναν σκαντζόχοιρο !!
Για αρχή να σου δώσω και εγώ συγχαρητήρια με την σειρά μου για την υποψηφιότητα σου! Το αξίζεις, είμαι φαν και φυσικά ψηφοφόρος σου! Ο σκαντζόχοιρος και το βιβλίο της Βέφας. Το έχω κι εγώ αυτό το βιβλίο και το έχω χρησιμοποιήσει ουκ ολίγες φορές ως προς τις συνταγές του μπουφέ…τούρτες δεν τόλμησα ποτέ να κάνω. Εσύ το είχες από μικρός και αποδεικνύεται περίτρανα και σήμερα με τον σκαντζόχοιρο που έφτιαξες. Καλή επιτυχία Άρη μου με ότι και να κάνεις!
1000 ευχαριστώ Χριστίνα !! Και εγώ είμαι φαν των κατασκευών σου !!!
Όμορφη και ζεστή η ιστορία σου!
Ο δε σκατζόχοιρος κούκλος!!! Νομίζω θα προσπαθήσω να τον φτιάξω κάποια στιγμή. Μου αρέσει πως φαίνεται μέσα!
Καλή επιτυχία!!!
Ευχαριστώ Πέπη. Καλός είναι ο σκαντζόχοιρος, ήθελα όμως να έχει πιο μυτερό πρόσωπο αλλά δεν κατάφερα να δώσω ένα σχήμα που να γράφει και στην φωτογραφία και έτσι το στρογγύλεψα. Μοιάζει τώρα με διασταύρωση χελώνας και σκαντζόχοιρου, χα χα χα 🙂
Η ιστορία της τούρτας σκαντζόχοιρου στο πέρασμα των χρόνων μου φάνηκε άκρως συγκινητική και πολύ πολύ νόστιμη. Η τούρτα της κυρίας Κατερίνας, η τούρτα του Άρη που έκανε τα πρώτα του δειλά βήματα στη ζαχαροπλαστική και τελικά η μεταμόρφωση του σκαντζόχοιρου σε υγιεινό, απολαυστικό επιδόρπιο με τη σφραγίδα του Γλυκοπλαστείου Νεανικόν!
Τελικά, το ταλέντο δεν κρύβεται και έρχεται η στιγμή που αναγνωρίζεται και ανταμείβεται. Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό! Μακάρι να είχαμε γνωριστεί κι από κοντά.
Σε ευχαριστώ θερμά Νανά. Κρίμα δεν γνωριστήκαμε την Τετάρτη. Θα έχουμε όμως και άλλες ευκαιρίες 😉 Καλή επιτυχία στον διαγωνισμό !! Το blog σου πραγματικά ξεχωρίζει !!!
Υπέροχη η ιστορία… πολύ γλυκιά και συγκινητική!!! Ο σκαντζόχοιρος είναι πολύ λαχταριστός!!! Καλή επιτυχία!!! 🙂
Ευχαριστώ Κική !!!!!
Άρη είναι τέλεια !!! Η κόρη μου το είδε μαζί μου και έβγαλε ιαχή ενθουσιασμού!! Και όταν σκέφτεσαι ότι είναι τόσο θρεπτική…. Τέλεια!! Τα βιβλία αυτά τα έχουν οι δικοί μου εννοείται όλα της Βέφας!! Μεγάλοι φαν!
Με το που αντίκρισα την φωτογραφία στο google είπα πόσα θες να μας τρελάνεις!! χαχαχα αυθόρμητο σχόλιο ήταν!Ένα χρόνο μετά έκλεισα και εγώ τα 8 αλλά τέτοια υπερπαραγωγή σε τούρτα δεν είχα!! :))
Το βιβλίο το είχε και η μητέρα μου αλλά ποτέ δεν έφτιαξε γλυκό αφού η γιαγιά ήταν της άποψης πως εκείνη πρέπει να ετοιμάζει τις τούρτες για τα εγγόνια και κάθε χρόνο είχαμε την ίδια ακριβώς τούρτα.. αναμνήσεις που έμειναν!
Εγώ θαυμάζω και τους τρεις σκαντζόχοιρους γιατί φτιάχτηκαν με αγάπη!!
Εύγε Άρη και για τον σεβασμό σε όσους τον έχουν κερδίσει, και τον υπέροχο σκαντζόχοιρο που δημιούργησες και φυσικά για την υποψηφιότητα!!! Πάντα τέτοια και εις ανώτερα!
Βρε την κυρία Κατερίνα με τον σκατζόχοιρό της… Που να το ξερε οτι θα σου έμενε και θα σε στιγμάτιζε ακόμα μετά απο 2 δεκατίες (έκοψα και κάτι, πως με βλεπεις?)…
Η δικιά σου εκδοχή ακόμα καλύτερη.. Θα συμφωνήσω με την Χρυσαυγή, ότι σου πάνε οι ιστορίες….
Καλή επιτυχία στον διαγωνισμό!
Είναι υπέροχο που αυτός ο μικρός σκατζοχοιρος εδώ και δεκαετίες απασχολεί νοσταλγικά το μυαλό σου!!! Νομίζω πως κάθε του αμυγδαλάκι-αγκαθάκι απο τον πρωτο μεχρι τον τελευταιο σκατζοχοιρο είναι και μια ξεχωριστή ανάμνηση!Ένα αγκαθάκι τα 8α γενέθλια, ένα ακόμα η έκπληξη μόλις τον είδες, ένα για τη γεύση.. και πολλά πολλά ακόμα που μόνο ο νους σου έχει φυλακίσει!
Αχ! Κι εμένα η μαμά μου μου έφτιαχνε τον σκαντζόχοιρο, σε κάθε παιδικό πάρτυ! Είχε πάρει και αυτή αυτό το βιβλίο της Βέφας, το “Πρόσκληση σε Παιδικό Πάρτυ” (και μετά σε Δείπνο, σε Κοκτέιλ κλπ), και το είχε κάνει φύλλο και φτερό από την πολλή χρήση. Πρέπει να είχε κάνει όλες τις συνταγές από εκεί, και όχι μόνο μία φορά. Ακόμα, δηλαδή, το έχει και φτιάχνει πράγματα από αυτό.
Μεγάλα χιτ στα παιδικά πάρτυ μου ήταν και ένα πορτοκάλι που είχε πάνω του καρφωμένα σουβλάκια με λουκανικάκια, η τούρτα-Μίνι Μάους, και τα ψωμάκια του τοστ-φατσούλες. Όλα από αυτό το βιβλίο. Α, τί μου θύμισες τώρα!
Πλάκα πλάκα, πρωτοπόρος η Βέφα, ε;
Το blog σου και οι φωτογραφίες σου και τα κείμενά σου είναι υπέροχο! Πολλά συγχαρητήρια!
Καλώς ήρθες! Ναι, το θυμάμαι το πορτοκάλι με τα σουβλάκια! Τι μου θύμησες και μένα 🙂 Eυχαριστώ πολύ για καλά σου λόγια!
Δεν πρόλαβα ουτε να το δοκίμασω! Πάλι καλά που ξεκλεψα 3 κουταλιτσες από δω κι από εκει. Το γλυκό κατασπαράχθηκε από μικρούς και μεγάλους με ταχύτητα αστραπής. Η κρέμα με το αβοκάντο… φανταστική. Θα χρησιμοποιήσω τις αναλογίες της για παγωτό. Μπράβο