Ρετσέλι Κυδώνι
18 Νοέ
ή γλυκό του κουταλιού με πετιμέζι, όπως το έφτιαχναν τα πολύ πολύ παλιά χρόνια. 
Για τα ρετσέλια έχουμε μιλήσει αρκετές φορές, πιο πρόσφατα όταν απολαύσαμε το γλυκό βύσσινο. Ήρθε η στιγμή να αξιοποιήσουμε και το κυδώνι, ένα υπέροχο φρούτο της εποχής μας.
Θα χρειαστούμε:
350 γρ καθαρισμένα κυδώνια κομμένα σε μικρές λωρίδες
400 ml πετιμέζι
400 ml νερό
2 φυλλαράκια αρμπαρόριζα
μια χούφτα καθαρισμένα αμύγδαλα
Τοποθετούμε στην κατσαρόλα όλα τα υλικά μας, εκτός από τα αμύγδαλα. Βράζουμε σε μέτρια φωτιά μέχρι να βεβαιωθούμε πως το σιρόπι μας έχει δέσει και το φρούτο έχει μαλακώσει τόσο όσο χρειάζεται για να λάβει την γλύκα του πετιμεζιού. Προς το τέλος της διαδικασίας, καλό είναι να αφαιρούμε με μία κουτάλα τον αφρό που σχηματίζεται, στοχεύοντας σε ένα πιο “καθαρό” μείγμα. Για να διαπιστώσουμε πως είναι έτοιμο, ρίχνουμε λίγο σιρόπι σε ένα παγωμένο πιατάκι ώστε να πέσει άμεσα η θερμοκρασία του και να φανεί αν η πυκνότητα είναι η επιθυμητή. Λίγο πριν το αφαιρέσουμε από την φωτιά βγάζουμε τα κλωναράκια αρμπαρόριζας και προσθέτουμε τα αμύγδαλα. Αποθηκεύουμε το γλυκό μας στο ψυγείο ή το φυλάσσουμε σε αποστειρωμένα βάζα για μελλοντικές απολαύσεις.
Πριν κλείσω το post δεν θέλω με τίποτα να ξεχάσω:
Nα ευχαριστήσω θερμά την Δώρα που έφτιαξε το Στρούντελ, προσθέτοντας και λίγο χαρουπόμελο όπως μας λέει στο σχόλιό της. Να πω πόσο ενθουσιάστηκα όταν είδα τις καραμέλες που έφτιαξε η Πόλυ, μόλις λίγες μέρες μετά τη δημοσίευση της συνταγής. Να εκφράσω τη μεγάλη χαρά που μου έδωσε η Αλέκα, όταν έφτιαξε το carrot cake λέγοντάς μου πως όλοι οι συνάδελφοί της ενθουσιάστηκαν. Να ευχαριστήσω πάρα πολύ και την Σωτηρία που έφτιαξε την χειροποίητη σοκολάτα και μας την παρουσίασε μέσα από ένα τόσο όμορφο post!
Και τέλος να σας πω πως ήδη προετοιμάζομαι για το επόμενο θέμα που αφορά στην δεύτερη δοκιμασία στα πλαίσια των BHMA Gourmet Blog Awards. Όπως σας έλεγα πέρα από την ψήφο σας (κάνοντας like στη σελίδα) θα αξιολογηθούμε και στα post που θα αφιερώσουμε στις δημιουργικές δοκιμασίες που μας έχουν θέσει. Αρχικά είχα σκοπό να δημιουργήσω 2 post, ένα για κάθε δοκιμασία, αλλά επειδή υπάρχει χρόνος μέχρι τη λήξη του διαγωνισμού (14 Δεκ) θα προσπαθήσω για περισσότερα. Anyway, μη σας κουράζω άλλο, απλά να σας πω το επόμενο θέμα θα περιλαμβάνει ένα … αλμυρό πιάτο και η παρασκευή και η φωτογράφιση θα λάβει χώρα σε εξωτερικό χώρο, σε ένα από τα αγαπημένα μου μέρη στην Αθήνα.
Αχ γλυκο κυδώνι, τρελαινομαι!
Καλή συνέχεια με τον διαγωνισμό 🙂
http://beautyfollower.blogspot.gr
Και μένα μου αρέσει !! Να πω βέβαια πως το ρετσέλι διαφέρει λίγο από το αντίστοιχο με ζάχαρη αφού το πετιμέζι εκτός από γλύκα δίνει λίγο και την γεύση του 😉 Το αποτέλεσμα όμως είναι πολύ ταιριαστό.
Δεν είμαστε πολύ φίλοι με το κυδώνι, την αλήθεια μου θα την πώ. Ωστόσο έτσι όπως το βλέπω να κολυμπάει στο γλυκό του το ζουμάκι παρέα με τα αμύγδαλα, μου κάνει πολύ ταιριαστό συνοδευτικό για το γιαούρτι μου. Με βάζεις σε σκέψεις…
Είπαμε, κυδώνια ε, είναι η εποχή τους ε; Εντάξει θα πάω να τα αναζητήσω.
Ναι Εύη, πρέπει να το δοκιμάσεις !!
Είναι το αγαπημένο μου γλυκό του κουταλιού! Το φτιάχνει κάθε χρόνο η μητερα μου και το πετυχαίνει τόσο πολυ! Ωστόσο επειδή μου αρέσουν οι συνταγές σου θα της ζητησω να το φτιάξει και με τη δική σου εκδοχή! Φιλιααα
Και είναι τόσο ωραίο να αναβιώνουμε παλιές ξεχασμένες συνταγές του τόπου μας. Νομίζω θα αρέσει η ιδέα στη μητέρα σου!
Μ’αρέσει που φτιάχνεις γλυκά κουταλιού χωρίς ζάχαρη!
Το κυδώνι θα το αφήσω για την επόμενη χρονιά γιατί με την κατάσταση του χεριού μου δυσκολεύομαι να τα κόψω (το πιο δύσκολο κομμάτι με αυτά τα φρούτα)!
Περαστικά Αγγελική!
Μου αρέσουν πολύ τα γλυκά του κουταλιού και ως γεύση και ως ιστορία 🙂
Με πετιμέζι ε? Εντάξει λοιπόν!!! Είναι τέλειο!
Ναι ναι!
Πολύ ωραίο! Και σίγουρα το πετιμέζι θα κάνει τη διαφορά!
Καλή επτυχία και πάλι 🙂
Ακριβώς! 🙂
Ευχαριστώ Μαρία!
Τι όμορφο χρώμα που δίνει το πετιμέζι στο ρετσέλι! Φαντάζομαι ότι δίνει διαφορετική ένταση και γλύκα σε σύγκριση με τη ζάχαρη. Φαίνεται υπέροχο!
Ναι βγαίνει λίγο διαφορετικό αλλά αρκετά νόστιμο. Το πετιμέζι έχει χαρακτήρα και συμβάλει στη γεύση. Βέβαια όταν είχα φτιάξει ρετσέλι με βύσσινο, εκεί η γεύση του πετιμεζιού σχεδόν χάθηκε αφού το βύσσινο έχει πολλή δύναμη 😉
Μου έφεραν κυδώνια,πετιμέζι έχω,τη συνταγή την αντιγράφω…φύγαμε!!!!!!!!!!!!!
Τέλεια Αλέκα!
Aγαπημένο μου γλυκο το κυδώνι.
Το πετιμέζι του δίνει ένα ιδιαίτερο χρώμα, αλλά πολύ νοστιμιά
Μπράβο Αρη 😉
Ευχαριστώ!!!
Χθες έκανα ψητά κυδώνια με μέλι και βανίλια στον φούρνο Άρη. Και σκεφτόμουνα το γλυκό κουταλιού που παραδοσιακά έφτιαχνε η γιαγιά και η μάνα μου τέτοιο καιρό, αλλά ομολογώ πως δεν ήθελα να κάνω για να αποφύγω να το φάω όλο μόνη μου!
Τώρα με το πετιμέζι μου “άναψες ωραία φιτιλιά” ομολογώ!
Καλό απόγευμα.
Να το κάνεις Πηνελόπη !! Αξίζει ! Σήμερα που το δοκίμασα ξανά 1 βδομάδα αφού το έφτιαξα διαπίστωσα πως η γεύση κάπως ωρίμασε και φέρνει περισσότερο στο κλασσικό γλυκό κυδώνι ..
Δεν έχω δοκιμάσει ακόμα αυτή την συνταγή,Αρη αλλά πιστεύω ότι θα είναι κάτι διαφορετικό στη γεύση.Το αποθηκεύω και το πινάρω στις συνταγές.Την καλησπέρα μου!
Ευχαριστώ Μαρία!
Καλημέρα Άρη, ενθουσιάστηκα με την αντικατάσταση της ζάχαρης με το πετιμέζι!! Είναι από τα υλικά που θέλω οπωσδήποτε να δοκιμάσω!! Και όντως πρέπει να δίνει ιδιαίτερη γεύση!! Και εγώ δεν είμαι φίλη με τα κυδώνια αλλά έτσι όπως το είδα το σκέφτηκα σε ένα πιατάκι με τον ελληνικό καφέ μμμμμ!!!
Λατρεμένο το κυδώνι! Μού έφερες στο μυαλό παιδικές αναμνήσεις με κυδωνόπαστο! Γιαμ γιαμ 🙂
Από τα νοστιμότερα γλυκά του κουταλιού!!! Τα σχόλια περιττεύουν!