Γλυκό του κουταλιού Συκαλάκι

Το συκαλάκι είναι ξεκάθαρα το γλυκάκι του νεανικόν!

Το φτιάχνω και το παρουσιάζω σχεδόν κάθε χρόνο γιατί νιώθω πως η ελληνικότητά του ταιριάζει υπέροχα με την αισθητική του νεανικόν που εμπνέεται από την παράδοσή μας. Όσο για την γεύση και το άρωμά του ό,τι και να πω είναι λίγο 😉

Τα αγριόσυκα είναι τα «μη βρώσιμα» σύκα που φέρουν οι άγριες συκιές, τις οποίες τις συναντάμε παντού στην Ελλάδα! Τα κόβουμε αυτή την εποχή, από μέσα Απριλίου μέχρι αρχές Μαϊου. Δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ μικρά ούτε πολύ μεγάλα.
Πάμε να το φτιάξουμε;

Θα χρειαστούμε:
550 γρ αγριόσυκα
960 ml σταφυλόμελο (τέσσερα μπουκαλάκια)
λευκά αμύγδαλα
γαρύφαλλα (καρφάκια)
1/2 κουταλάκι χυμό λεμονιού
1/3 κουταλάκι τριμμένη φυσική βανίλια (προαιρετικό)
καθαρά γυάλινα βαζάκια

Μαζεύουμε τα σύκα φορώντας γάντια, επιλέγοντας όσα έχουν ωραίο συμμετρικό σχήμα και μεσαίο μέγεθος. Τα πλένουμε και με ένα μαχαιράκι κόβουμε λίγο το κοτσάνι τους και επίσης ανοίγουμε μία μικρή οπή στο κάτω μέρος του φρούτου.
Τα μεταφέρουμε σε μία κατσαρόλα με νερό (ίσα να τα σκεπάζει) και αφήνουμε να πάρουν μία καλή βράση. Αδειάζουμε το νερό, προσθέτουμε καινούργιο και περιμένουμε πάλι να πάρουν μία βράση. Στραγγίζουμε και πάλι από την αρχή. Επαναλαμβάνουμε αυτή την διαδικασία (ξεπίκρισμα) συνολικά 4 φορές.

Στην τελευταία βράση τα αφήνουμε να βράσουν τόσο όσο χρειάζεται για να μαλακώσουν αρκετά και εύκολα να τρυπιούνται με ένα πιρούνι. Δεν τα βράζουμε υπερβολικά όμως 😉

Περιμένουμε λίγο να κρυώσουν και με ένα ξύλινο καλαμάκι τα τρυπάμε και τα «στραγγίζουμε» ένα – ένα. Συγκεκριμένα με τα δάκτυλά μας αγκαλιάζουμε και πιέζουμε καλά (και προσεκτικά) το φρουτάκι ώστε να φύγει το πικρό νερό που ακόμα κρύβεται στην σάρκα του (όπως φαίνεται σε αυτή την φωτογραφία από παλιό post). Μην μας στενοχωρεί που χάνει το σχήμα του και μαζεύει, είναι αρκετά ελαστικό και πάλι με το σιρόπι θα φουσκώσει. Αφού τα στραγγίσουμε τα τοποθετούμε επίσης για λίγη ώρα πάνω σε απορροφητικό χαρτί.

Στην συνέχεια στο εσωτερικό του φρούτου τοποθετούμε ένα αμύγδαλο ενώ εξωτερικά καρφώνουμε ένα γαρύφαλλο.

Μεταφέρουμε τα φρούτα στην κατσαρόλα και ρίχνουμε το σταφυλόμελο. Βράζουμε σε χαμηλή προς μεσαία θερμοκρασία περίπου για 5-10 λεπτά. Τα φρούτα, αν και τα στραγγίσαμε κρύβουν και άλλο νερό μέσα τους με αποτέλεσμα αμέσως να αραιώσει το πετιμέζι.

Για αυτό το λόγο αφήνουμε το γλυκό μας μες την κατσαρόλα για ένα βραδύ ώστε τα κρυμμένα υγρά να «κατέβουν». Την επόμενη μέρα βράζουμε ξανά το γλυκό για άλλα 5 λεπτά, ανάλογα με το πόσο δεμένο και παχύρευστο θέλουμε το σιρόπι. Λίγο πριν το αποσύρουμε από την φωτιά, ρίχνουμε τον χυμό λεμονιού και την βανίλια. Για να διαπιστώσουμε αν το σιρόπι έχει την σωστή πυκνότητα μπορούμε να εφαρμόσουμε τις κλασσικές δοκιμές με το παγωμένο πιατάκι.

Παράλληλα έχουμε πλύνει και αποστειρώσει τα γυάλινα βαζάκια που θα χρησιμοποιήσουμε. Η διαδικασία που ακολουθώ εγώ είναι πρώτα τα σαπουνίζω καλά, τα ξεπλένω με ζεστό νερό και μετά τα τοποθετώ στο φούρνο, στους 150 βαθμούς για 15 λεπτά, στην λειτουργία του αέρα. Τα καπάκια τα βάζω στο φούρνο στο τελευταίο 5λεπτο για να μην καταστραφεί η εσωτερική τους μευράνη.

Το σημαντικό είναι το γλυκό και τα βαζάκια να έχουν την ίδια θερμοκρασία όταν θα έρθουν σε επαφή. Διαφορετικά, το γυαλί θα σπάσει.

Γεμίζουμε προσεκτικά το βαζάκι με τα συκαλάκια προσπαθώντας να μην αφήνουμε κενά, γιατί το σιρόπι δεν θα φτάσει να καλύψει μέχρι πάνω.

Μόλις ολοκληρώσουμε, κουμπώνουμε καλά τα καπάκια και αναποδογυρίζουμε τα βάζα. Τα αφήνουμε ανάποδα μέχρι να κρυώσουν. Λογικά αν η διαδικασία της αποστείρωσης έγινε σωστά, το γλυκό μπορεί να συντηρηθεί εκτός ψυγείου. Για να είμαι ειλικρινής προτείνω καλύτερα στο ψυγείο ώστε να είμαστε σίγουροι 😉

Απολαμβάνουμε!

Σημείωση: το σταφυλόμελο είναι ένα συγκεκριμένο πετιμέζι που βρίσκουμε στην αγορά και παράγεται από λευκά στα σταφύλια σε χαμηλή θερμοκρασία. Είναι ιδανικό για γλυκά του κουταλιού λόγω της όμορφης και ήπιας γεύσης σε σχέση με το κλασσικό πετιμέζι.

Κλείνω ένα κολλάζ που έφτιαξα για τον αγαπημένο μου κινηματογράφο Ίριδα που στεγάζεται στο κτήριο της Πανεπιστημιακής Λέσχης.