Βυσσινάδα, Τεφτέρι & It’s all, oh so souvenir to me !!!!!

Από που να ξεκινήσω 🙂 Έχω τόσα πολλά!

Αρχικά να σας πω πως έφτιαξα ξανά φέτος την βυσσινάδα και θα σας την παρουσιάσω σε μία λίγο πιο απλή εκδοχή, πάντα με πετιμέζι ως γλυκαντικό και πάντα με υπέροχη γεύση! Επίσης είναι έτοιμο το νέο τετραδιάκι μου, το τεφτέρι version 2 και τέλος το Νεανικόν Paperie το μικροσκοπικό μου brand συμμετέχει στην έκθεση It’s All, Oh So Souvenir to Me Vol.5 at TAF !!!!!! 

Για 5η χρόνια, πάνω από 80 δημιουργοί, που δραστηριοποιούνται στο Ελληνικό souvenir, ενώνουν τις δυνάμεις τους κάτω μία κοινή στέγη. Φέτος, στον πανέμορφο πολύ-χώρο – καφέ/bar  TAF Theartfoundation, για 3 ολόκληρους μήνες, θα μπορείτε να δείτε και αν επιθυμείτε να προμηθευτείτε τα αγαπημένα σας αναμνηστικά αντικείμενα. Πίσω από όλη αυτή την προσπάθεια κρύβεται η υπέρ δραστήρια Άννα που παράλληλα τρέχει και τη διαδικτυακή πλατφόρμα ohSoSouvenir.com! Είναι τεράστια χαρά και τιμή που συμμετέχω και εξαιρετική ευκαιρία για την περαιτέρω ανάδειξη της προσπάθειάς μου. Τα εγκαίνια της έκθεσης είναι προγραμματισμένα για την Τρίτη 11/07 στις 9 το βράδυ. Θα είναι ένα υπέροχο party, ανοικτό σε όλους, και θα είμαστε όλοι εκεί! 🙂

Το πρώτο μου τετραδιάκι, το τεφτέρι, εξαντλήθηκε! Αποφάσισα λοιπόν να το δημιουργήσω ξανά σε νέο σχέδιο και σε βελτιωμένη κατασκευή. Σχεδόν ολοκλήρωσα 170 τεμάχια! Θα το βρείτε από σήμερα online στο e-shop μου 🙂

Πάμε και στην βυσσινάδα! Πέρυσι σας παρουσίασα την συνταγή και φέτος δεν άντεξα να μην την ξαναφτιάξω! Τολμήστε την και θα με θυμηθείτε 🙂
Εάν καταφέρετε και βρείτε άθερμο πετιμέζι, που είναι κάπως πιο ήπιο στη γεύση, θα πετύχετε την καλύτερη βυσσινάδα του κόσμου! Αν και πιστεύω πως η ισχυρή γεύση του βύσσινου θα καλύψει οποιοδήποτε πετιμέζι και αν βάλετε.

Τα βύσσινα που βρήκα (μετά από πολύ προσπάθεια) ήταν υπερβολικά ώριμα και πολύ ζουμερά, ό,τι πρέπει για βυσσινάδα, ίσως όχι κατάλληλα για γλυκό του κουταλιού 😉

Χωρίς να αφαιρέσω τα κουκούτσια και χωρίς να τα περάσω από μήλο λαχανικών, απλά τα πάτησα, με το χέρι μου, μέσα σε ένα σουρωτήρι ώστε να πάρω σε ένα μπολ που είχα τοποθετήσει από κάτω τον χυμό τους. Πιέζοντας καλά κατάφερα και τα ξεζούμισα τελείως!

Από τα 1 κιλό και κάτι βύσσινα προέκυψαν 600 ml χυμού. Μαζί με 400 ml πετιμέζι τοποθέτησα τον χυμό σε μια κατσαρόλα, πάνω σε μέτρια φωτιά. Άφησα να πάρει βράση, αφαίρεσα τυχόν αφρούς με μία τρυπητή κουτάλα και περίμενα μέχρι η θερμοκρασία να φτάσει περίπου στους 105 βαθμούς. Ανακάτευα ελαφρά.

Στους 105 βαθμούς έχει λογικά δέσει η βυσσινάδα μας. Εναλλακτικά το ελέγχουμε ρίχνοντας μία σταγόνα σε ένα παγωμένο πιάτο και εξετάζοντας αν η τελική πυκνότητα προσεγγίζει ένα παχύρρευστο (αλλά που ρέει) σιρόπι. Δεν θέλουμε να το συμπυκνώσουμε περισσότερο γιατί μπορεί να βαρύνει η γεύση και επίσης να μην αραιώνεται εύκολα με το νερό 😉

Τοποθέτησα την βυσσινάδα μου σε ένα αποστειρωμένο βάζο (με τη διαδικασία που περιγράφω στην αρχική συνταγή) και έκτοτε απολαμβάνω το πιο δροσερό ποτάκι! Που όμοιό του δεν υπάρχει σας λέω !!!!!!!! 🙂

Ααααα, ξέχασα! Στην βυσσινάδα, καθώς έβραζε, πρόσθεσα και ένα (όχι παραπάνω) φυλλαράκι αρμπαρόριζα, το οποία μετά το αφαίρεσα! Της πάει τρομερά!