Τούρτα Τιραμισού!
27 Φεβ
Καλησπέρα! Επιστρέφω με ένα χορταστικό post! Έτσι κάνω τελευταία. Αργώ λίγο να ποστάρω στο blog αλλά μαζεύω περισσότερο υλικό 😉
Αντί να αναρτώ συχνά και μικρά posts προτιμώ να παρουσιάζω κάτι πιο πλούσιο σε φωτογραφίες και περιεχόμενο. Να δημιουργώ μία μικρή εμπειρία για τον αναγνώστη. Προσπαθώ δηλαδή, δεν ξέρω αν το πετυχαίνω αρκετά 🙂
Ξεκινάμε με το γλυκό μας!
Σήμερα θα ξαναφτιάξουμε το υπέροχο tiramisu που είχαμε απολαύσει πριν ένα χρόνο, σε μία πιο grande έκδοση! Καταπληκτικό γλυκάκι με την γεύση του καφέ φυσικά να το απογειώνει! Πάμε;;;
Θα χρειαστούμε:
Για την βάση:
100 γρ ξερούς χουρμάδες (μουλιασμένους για 2 ώρες σε νερό)
50 γρ αμύγδαλα
1 κουταλάκι κακάο
2 κουταλιές νερό (από το νερό που περίσσεψε από το μούλιασμα)
Για την ενδιάμεση στρώση:
200 γρ αλεύρι αμυγδάλου (βρίσκουμε στα καταστήματα με βιολογικά προϊόντα)
1 καλής ποιότητας διπλό καφέ εσπρέσο
3 κουταλιές μέλι
1 κουταλιά ζεστό νερό
6 γρ φυσικό βούτυρο κακάο
Κρέμα:
150 γρ μουλιασμένα σε ζεστό νερό κάσιους
4 κουταλιές ζεστό νερό
2,5 κουταλιές μέλι
1/2 κουταλάκι ξύσμα λεμονιού
20 γρ λιωμένο σε μπεν μαρί βούτυρο κακάο
Στολισμός:
κακάο (ή ακόμα και κομμάτια χειροποίητης σοκολάτας)
Όλα τα υλικά να είναι σε θερμοκρασία δωματίου και κάποια όπως αναφέρεται παραπάνω να είναι ζεστά.
Τσέρκι με διάμετρο 17 εκ, προκύπτουν 6-7 μικρές αλλά χορταστικές μερίδες.
Στραγγίζουμε τους χουρμάδες και τους τοποθετούμε στον επεξεργαστή τροφών ή στο μούλτι. Πολτοποιούμε ενώ σταδιακά προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά. Δουλεύουμε μέχρι να δέσουν όλα μεταξύ τους σχηματίζοντας μία ζύμη.
Τοποθετούμε το τσέρκι πάνω στον δίσκο που θα σερβίρουμε το γλυκό και αδειάζουμε τη «ζύμη» της βάσης. Με ένα κουταλάκι ή μικρή σπάτουλα πατάμε καλά ώστε να απλωθεί η βάση ομοιόμορφα. Η βάση μας προκύπτει λεπτή, κάτι που είναι επιθυμητό αφού θέλουμε η ενδιάμεση στρώση να έχει κυρίαρχο ρόλο στην γεύση 😉
Προχωράμε με την στρώση του καφέ. Ρίχνουμε όλα τα υλικά, εκτός από το βούτυρο κακάο, στον επεξεργαστή τροφών και δουλεύουμε για λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να προκύψει ένα ομοιογενές μείγμα. Δοκιμάζουμε και κρίνουμε αν κάτι πρέπει ελάχιστα να προσθέσουμε, π.χ. ελάχιστο μέλι παραπάνω. Λιώνουμε σε μπεν μαρί το βούτυρο κακάο και το προσθέτουμε στο μείγμα. Συνεχίζουμε την λειτουργία της συσκευής μέχρι όλα να ενωθούν. Απλώνουμε και την δεύτερη στρώση πάνω στο γλυκό και ετοιμαζόμαστε για την κρέμα.
Αφήνουμε τα κάσιους να μουλιάσουν σε ζεστό νερό που να τα σκεπάζει για τουλάχιστον 6 ώρες. Τα στραγγίζουμε (το νερό το κρατάμε για μία άλλη χρήση) και τα τοποθετούμε μες στον επεξεργαστή τροφών, ενεργοποιώντας την μέγιστη ταχύτητα. Σταδιακά προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά, πάλι εκτός από το βούτυρο κακάο το οποίο το λιώνουμε σε μπεν μαρί. Επιμένουμε για αρκετή ώρα μέχρι να δημιουργηθεί μία πραγματικά λεία υφή. Στο τέλος προσθέτουμε το λιωμένο βούτυρο κακάο και για αρκετά λεπτά ακόμα δουλεύουμε το μείγμα, όσο μπορούμε περισσότερο, μέχρι όλα να γίνουν ένα «σώμα». Είναι πολύ σημαντικό αυτό!
Ολοκληρώνουμε με την στρώση της κρέμας και τοποθετούμε το γλυκό μας στο ψυγείο για μερικές ώρες ή καλύτερα για ένα βράδυ. Αφαιρούμε το τσέρκι, περνώντας ένα λεπτό μαχαίρι γύρω – γύρω στα τοιχώματα και πασπαλίζουμε με αρκετό κακάο. Αυτό ήταν! Απολαμβάνουμε!
Λίγες Παρατηρήσεις:
Μπορείτε, αν και εγώ το απέφυγα, να προσθέσετε σε κάθε στρώση και απειρολάχιστο (μια τσιμπιά) αλάτι. Υποτίθεται πως δυναμώνει την γεύση.
Επίσης μπορείτε στην ενδιάμεση στρώση να αυξήσετε λίγο το μέλι (π.χ. μισή κουταλιά) κάνοντας την πιο γλυκιά. Εγώ δεν το έκανα γιατί δεν ήθελα να καπελώσω την ένταση που δημιουργεί ο καφές.
Κατά τα άλλα προχωρώ δυναμικά με τις υπόλοιπες δημιουργίες μου 🙂 Ολοκλήρωσα την κατασκευή μερικών “εκδρομικόν” τετραδίων και μόλις ξεκίνησα να τυπώνω νέες κάρτες “βίος ανθόσπαρτος” σε λίγο διαφορετική βερσιόν. Να φανταστείτε η σφραγίδα που είχα σκαλίσει για την πρώτη κάρτα βίος ανθόσπαρτος σχεδόν έλιωσε σε κάποια σημεία από τις πολλές εκτυπώσεις. Πρόκειται για μία από τις πιο αγαπητές (και χρήσιμες) κάρτες 🙂
Με το project εσπαντρίγιες ασχολήθηκα ελάχιστα τις 3 βδομάδες που μας πέρασαν, λόγω έλειψης χρόνου 🙁 αλλά σε λίγες μέρες επιστρέφω δυναμικά για λίγο ακόμα practice. Μες την άνοιξη βέβαια θα ασχοληθώ ξανά και ξανά ώστε αρχές καλοκαιριού να είμαι πιο έτοιμος 😉 Δύσκολο εγχείρημα αλλά όπως έλεγα και τις προάλλες στο facebook vιώθω πως είμαι σε καλό δρόμο 🙂
Επιπλέον να σας ενημερώσω πως το όμορφο κατάστημα Kurkuta (Χανιά: Εισοδίων 6 και Ρέθυμνο: Ραδαμάνθυος 10), που διαθέτει πολλές από τις δημιουργίες μου, μόλις ανανέωσε το stock του με φρέσκα εκδρομικόν, καρνέ και καρτ ποστάλ 🙂
Πριν κλείσω να σας πως δοκίμασα να φτιάξω το πρώτο μου σπιτικό καθαριστικό γενικής χρήσης. Πανεύκολο και φιλικό προς εμάς και το σπίτι μας! Για την συνταγή βασίστηκα στο υπέροχο post από το blog akamatra, της Μάρως, που μόνο ακαμάτρα δεν είναι !!!
Και είναι μόνο η αρχή γιατί με το θέμα αυτό θα ασχοληθώ περισσότερο 😉
Αυτά !!! Τα ξαναλέμε σύντομα !! Φιλιά !!
Άρη, να ξέρεις ότι χτύπησες ευαίσθητες χορδές με αυτό το ποστ, γιατί το τιραμισού είναι το πιο αγαπημένο μου γλυκό!! Πολύ μου άρεσε η εκδοχή που παρουσίασες!! Καλή συνέχεια σε όλες τις ασχολίες σου!
και μένα είναι από τα αγαπημένα μου! ή μάλλον το μπανόφι είναι το αγαπημένο μου! 🙂
Να σου πω την αλήθεια, μόνο μία φορά έκανα μπανόφι και με λίγωσε η καραμέλα, γιατί μάλλον ήταν μικρό το σκεύος που χρησιμοποίησα και έπεσε πολλή στρώση καραμέλας. Την επόμενη φορά θα βάλω λιγότερη.
ααα Μαρία πρέπει να φτιάξεις το δικό μου μπανόφι, η καραμέλα από χουρμάδες, θα δεις, είναι γλυκιά και ισορροπημένη 😉 🙂
Φαίνεται φανταστική αλλά έχει πολύ δουλειά συγχαρητήρια
Νατάσσα δεν έχει τόση πολλή δουλειά, αλήθεια! Τώρα που τα έχω συνηθήσει αυτά τα γλυκάκια, μου φαίνονται πιο εύκολα από το να φτιάξω ένα π.χ. κέικ.
Πολλές φορές έχω πει ότι οι βάσεις που χρησιμοποιείς για τις τούρτες σου είναι μια υπέροχη εκδοχή από μόνες τους! Προσωπικά θα τις έτρωγα με το κουταλάκι και σκέτες.
Όσο για τα υπόλοιπα… απορώ πως τα προλαβαίνεις όλα Άρη μας 🙂
Προσπαθώ Πηνελόπη, να μοιράζω το χρόνο με προσοχή και μην μπλέκω την ίδια στιγμή πολλά ταυτόχρονα 🙂 αλλά και πάλι μου είναι δύσκολο!
Φιλιά πολλά!
Ωραίο γλυκάκι και πολύ ωραία παρουσίαση, συγχαρητήρια!
Κάπου έλεος όμως, ότι είναι άσπρο-καφε και περιέχει καφέ εσπρέσο δεν ονομάζεται τιραμισού! Το τιραμισού είναι ένα γλυκό με πολύ συγκεκριμένα υλικά…
Μαρίνα καλημέρα. Την ίδια συζήτησα είχα και στο facebook σήμερα το πρωί. Κατανοώ αυτό που μου λέτε και φυσικά το σέβομαι. Το συγκεκριμένο γλυκάκι το έχω εμπνευστεί τόσο από το κλασσικό όσο και από ένα αντίστοιχο (με παρόμοια υλικά) που είχα δοκιμάσει στο κατάστημα Grezzo στην Ρώμη που διαθέτει αποκλειστικά raw γλυκά. Στο αφιέρωμα που είχα παρουσιάσει για την Ρώμη είχα κάνει αναφορά στο συγκεκριμένο tiramisu που είχα δοκιμάσει και τόσο με είχε ενθουσιάσει η γεύση και η υφή του. Θα δεις πως έλεγα πως θα προσπαθήσω να κάνω και εγώ κάτι δικό μου, ίδιας λογικής.
Δύσκολα θα βρεις κάποιον που να αγαπάει τόσο πολύ την Ιταλία όσο εγώ 🙂 από μικρό παιδί, πολύ πριν την επισκευτώ για πρώτη φορά το 1998 παρακολουθώντας μαθήματα Ιταλικών στην Φλωρεντία! Είναι τεράστια πηγή έμπνευσης και έχει διαμορφώσει κατά ένα μεγάλο ποσοστό την αισθητική και την κουλτούρα μου.
Αλλά το δικό μου όνειρο είναι να δημιουργήσω την δική μου έκδοση αυτού του κόσμου, όπως εγώ την φαντάζομαι, σε μία ίσως λίγο πιο “εξελιγμένη” μορφή. 🙂
Αγαπητε Αρη, αφου αγαπας την Ιταλια, σιγουρα θα ξερεις οτι οι ιταλοι προσπαθουν ζηλοφθονα να διατηρησουν τις παραδοσιακες τους συνταγες γιατι πιστευουν πολυ και υπαρασπιζονται την γαστρονομικη τους παραδοση, συχνα μαλιστα κατοχυρωνεται η αυθεντικοτητα και τα υλικα τους απο επισημους κρατικους φορεις.
Καλες ειναι και οι καινοτομιες, δεν λεω, αλλα σε τετοιες συνταγες δεν χωρανε και πολλες …
Πέρασα απο το μπλογκ της Χριστίνας – art decoration and crafting- και βρεθηκα εδω, σ ενα μαγικό κόσμο!
Γευσεις και δημιουργίες μέσα σε ένα κινηματογραφικό σκηνικό, κι όλα αυτα απο τα χέρια ενός άντρα.
Νομίζω θα περιηγηθώ για ώρα…
Νίκη σε ευχαριστώ πολύ! Καλώς ήρθες!
Τι ωραίο όνομα που έχει το blog σου! 🙂
Θαυμάζω τις δημιουργίες σου καιρό τώρα κυρίως στο Instagram, και παρόλο που μ’ αρέσει η λογική της ωμοφαγίας όπως την παρουσιάζεις (και γενικά η φιλοσοφία του blog σου), μου φαίνεται βουνό η όλη διαδικασία για να επιχειρήσω να φτιάξω κάτι αν και είμαι χορτοφάγος… Πάντως φαίνονται πεντανόστιμα!
Πολλά μπράβο και συγχαρητήρια για το blog σου!
Ρία ευχαριστώ πολύυυυ!!! 🙂
Πίστεψε με! Τα ωμοφαγικά γλυκάκια, εκτός από πολύ νόστιμα, είναι και πανέυκολα! Με πολύ λίγη εξάσκηση θα το διαπίστώσεις και εσύ! Εγώ πλέον θεωρώ πιο δύσκολο να κάνω και να μου πετύχει ένα κέικ παρά ένα τέτοιο γλυκό 😉 🙂